Page 16 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 16

Bölüm 1
                         Giriş













                         1.1  Jerzy Wróblewski’ye Göre Yargısal Karar Vermede Üç İdeoloji


                         1.1 Jerzy Wróblewski’ye Göre Yargısal Karar Vermede Üç İdeoloji
                         Polonyalı hukuk filozofu Jerzy Wróblewski (1926-1990), The Judicial Application of
                         Law  (Hukukun Yargısal Uygulaması)  adlı  çalışmasında  bağlı,  hukuki ve rasyonel ve
                                                                                         1
                         serbest olmak üzere üç yargısal karar verme ideolojisi arasında ayrım yapmıştır.
                            Wróblewski’nin sınıflandırmasında bağlı yargısal karar verme ideolojisi, Parlamento
                         tarafından kapalı bir kanunlaştırma sistemi içerisinde yayımlanan, katı şekilde sistemik,
                         şeklî  bir  hukuk  anlayışını  ve  burada  gerekli  görülen  hukuk  kurallarını  ifade  eder.
                         Hâkim,  bu  tür  kuralların  bütünlüğüne  atıfta  bulunarak  tamamen  şeklî,  mantıksal-
                         tümdengelimli muhakeme kurallarına bağlı kalarak tekil bir davanın sonucunu belirle-
                         yebilir. Mevzuatın bir maddesinden alınan hukuk kuralı, daha sonra tümdengelimli bir
                         çıkarımda büyük öncül olarak işlev görürken, eldeki dava konusu somut olay bu çıkarım
                         için küçük öncül teşkil edecektir. Böyle katı bir hukuk anlayışı içerisinde hukukun tek
                         meşru kaynağı, Parlamento tarafından yayımlanan şeklî hukuk kurallarının toplamıdır.
                         Wróblewski’nin belirttiği üzere :
                                                  2
                            Bağlı yargısal karar verme ideolojisi, çok sade olarak hukukun “kaynakları” doktrinine sahiptir
                            ve bu doktrin, şu şekilde özetlenebilir: hukukun eşsiz birincil kaynağı, şeklî anlamıyla bir ka-
                            nundur; kararlar, kanun hükümlerine dayanmak zorundadır.
                         Bağlı  yargısal  karar  verme  ideolojisi,  Baron  de  Montesquieu’nün  da  önerdiği  üzere
                         gerçek  hukuki  yorum  yapma  yetkilerinden  yoksun  tamamen  mekanik  bir  hâkim  oto-
                         masyonu  idealini  etkili  bir  şekilde  yinelemektedir.  Yazara  göre  bir  hâkim,  “kanunun
                         ifadesini okuyan bir sözcü”den, yani hukuki yorum yaparken gerekli olan hukuki takdir
                         yetkisine  sahip  olmayan pasif bir hukuk  uygulama organından daha  fazlası  olduğunu
                         meşru olarak iddia edemez.
                                               3

                         1   Wróblewski, The Judicial Application of Law, s. 265-314.
                         2   Wróblewski, The Judicial Application of Law, s. 265-314; karşılaştırma için: Siltala, A Theory of
                            Precedent (Emsal Karar Hakkında Bir Kuram), s. 3-6. - Yazarın, hukuk biliminin geleneksel pozi-
                            tivist, modern pozitivist, modern antipozitivist ve karmaşık “bütünleştirici” kavramları arasındaki
                            ayrımı açıkladığı çalışması ile karşılaştırma için: Wróblewski, Contemporary Models of the Legal
                            Sciences, s. 88 ve devamı.
                         3   “Mais,  si  les  tribunaux  ne  doivent  pas  être  fixes,  les  jugements  doivent  l’être  à  une  telle  point,
                            qu’ils ne soient jamais qu’un texte précis de la loi. (...) Mais les juges de la nation ne sont, comme
                            nous avont dit, que la bouche qui prononce les paroles de la loi; des êtres inanimés qui n’en peuvent
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21