Page 142 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 142

HUKUKİ ARGÜMANTASYON TEORİSİ

                            Bu formül hem Hare’in hem de Singer’ın genelleme argümanından
                        farklıdır. Hare’e göre, yargıda bulunan bireyin herkes için sonuçları ka-
                                              362
                        bul etmesi yeterliyken,  Singer’a göre norma uymanın sonuçlarının
                                                                  363
                        herkes için kabul edilebilir olması gereklidir.  Bununla birlikte, genel-
                        lenebilirlik fikrinin bu üç görüşü arasında bir karara varmak ne gerekli
                        ne de anlamlıdır. Tıpkı bir karara varmak gibi evrenselleştirilebilirlik il-
                                                  364
                                                                                         365
                        kesiyle ifade edilen tutarlılık  ve genel öğretilebilirlik iddiası (Baier)
                        gibi başka kriterler de bunlara eklenebilir. İkisinin birbiriyle bağlantılı
                        olduğunu destekleyen çok fazla şey söylenebilir. Bir uyumsuzluk sadece
                        Hare’in argümanı ile Habermas’ın formülü arasında mümkün görünmek-
                        tedir. Uyumsuzluk, Habermas’ın formülü lehine bir öncelik kuralıyla or-
                        tadan kaldırılabilir. Böyle bir öncelik kuralı hiçbir şekilde Hare’in argü-
                        manını lüzumsuz hale getirmez. Açıkça görüleceği üzere, Habermas’ın
                        formülü çoğu zaman sadece takribi olarak yerine getirilebilirdir. Belirli
                        bir kriterden ziyade bir ideali tanımlar. Bu durumda, asgari koşul olarak
                        Hare’in kriterinin yerine getirilmesini talep etmek mantıklıdır.

                            Bir diğer soru ise, genellenebilirlik ilkesinin farklı varyantlarının bir-
                        birlerine indirgenebilir olup olmadığı ya da ne ölçüde indirgenebilir ol-
                        duğudur. Bunu tespit etmek için kapsamlı bir şekilde mantıksal analizle-
                        rin yapılması gerekecektir. Aşağıda bu konuya sadece kısmen değinile-
                        cektir. Zira sistematik bir analiz için ayrı bir çalışma yapılmasına ihtiyaç
                        vardır. 366


                            Bundan şunu anlıyorum: İletişimsel olarak paylaşılan gereksinimler oraya çıka-
                            bilir.” Benzer bir kriter Frankena tarafından yinelenmektedir.  “Ve yargılarımız,
                            katılan  herkes tarafından bu  türden kapsamlı bir eleştirel incelemeye  dayanı-
                            yorsa, fiilen de meşrudur.” K. Frankena, Analytische Ethik, München 1972, S.
                            136 (italikler bana ait).
                        362  Bkz. yukarıda S. 93 vd. Bu talep, evrenselleştirilebilirlik ilkesi ile kuralcılık il-
                            kesinin birleşiminden ortaya çıkacaktır.
                        363  Bkz. yukarıda S. 120 vd.
                        364  Bkz. yukarıda S. 85 vd.
                        365  Bkz. yukarıda S. 118 vd.
                        366   Böyle bir analizin sonuçları aynı zamanda Kant’ın kategorik buyruğunun çeşitli
                            versiyonlarının, özellikle de  “Yalnızca, aynı zamanda genel bir kanun haline gel-
                            mesini isteyebileceğin maksime göre hareket et”  ifadesinin yorumunun yanı sıra


                        140
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147