Page 175 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

156 4. Ahlaki ve Hukuki Muhakemenin Nihai Gerekçesi

Neden kuralları (2) ve (2.1)-(2.3), tartışmaya azami sayıda neden eklenmesi ile so-
nuçlandığından, tutarlılık ölçütü 1 ile bağlantılıdır; karşılaştırma için: yukarıdaki bölüm
4.1.3. Ayrıca bu kurallar, şiddetin bir neden teşkil etmediği fikrinden gelmektedir. Do-
layısıyla tanımı gereği yalnızca nedenlerle yönetilen en ideal düzeyde rasyonel bir tar-
tışma şiddetten arınmış olmalıdır.
Elbette, örneğin bir terör propagandasını durdurmak amacıyla, bazı şiddet uygulama-
larına başvurmak için nedenler bulunabilir. Ancak bu durumda, tartışma mükemmel
düzeyde rasyonel olmaz. Mükemmel bir tartışmaya hiçbir terörist katılmaz.
3. İspat Yükünün Dağıtılmasına İlişkin Kurallar (Alexy 1989, 195 ve devamı)
(3.1) A kişisine B kişisinden farklı bir muamele göstermeyi öneren kişi, bunun için
gerekçe sunmakla yükümlüdür.
(3.2) Tartışmanın konusu olmayan bir ifadeye veya norma saldıran kişinin, bunun
için bir neden belirtmesi gereklidir.
(3.3) Bir argüman ileri süren bir kişi, yalnızca karşı argümanlar ileri sürülmesi du-
rumunda başka argümanlar üretmekle yükümlüdür.
(3.4) Daha önce dile getirilen konularla bağlantılı olmayan bir argüman [...] teşkil
etmeyen herhangi bir iddiada bulunan kişi, kendisinden talep edildiğinde, söyleyişi
bu şekilde kesintiye uğratmasının gerekçesini belirtmek zorundadır.
Kural 3.1, genellik fikrini ve dolayısıyla bir tutarlılık ölçütünü ifade eder; karşılaş-
tırma için: yukarıdaki bölüm 4.1.4. ispat yükünün tüm kuralları, esas/destekleyici ras-
yonellik fikrini, mükemmel düzeyde rasyonel tartışmanın tamamen nedenlerle belirlen-
diği fikrini ifade eder. Bu nedenle, farklı kişilere farklı muamele etmek, yeni konular
ortaya koymak, tekrar tekrar argümantasyon talep etmek vb. hareketler için nedenler
sunulması gereklidir. Tutarlılığın temel gerekliliğinin bu olduğunu bir kez daha belirt-
mek isterim. Bunlar ayrıca tartışmaya azami sayıda neden eklenmesi ile sonuçlandığın-
dan, tutarlılık ölçütü 1’i açıklamaktadır; karşılaştırma için: yukarıdaki bölüm 4.1.3.
4. Argüman Biçimleri (Alexy 1989, 197 ve devamı) burada atlanmıştır.
5. Gerekçelendirme Kuralları (Alexy 1989, 202 ve devamı)
(5.1.1) Diğer kişiler için belirli sonuçları olan bir kuralı ön varsayan normatif bir
ifadede bulunan herkes, kendisinin bu kişilerin yerinde olduğu varsayımsal durumda
dahi, bu sonuçları kabul edebiliyor olmalıdır.
(5.1.2) Bireylerden her birinin çıkarının tatminine yönelik olan her bir kuralın sonuç-
ları, herkes tarafından kabul edilebilir olmalıdır.
(5.1.3) Her kural, açıkça ve evrensel olarak öğretilebilir olmalıdır.
Dolayısıyla mükemmel düzeyde rasyonel bir tartışma, tanımı gereği, tamamen her-
kes tarafından erişilebilir ve test edilebilir nedenlerle belirlenir.
Burada da kurallar (5.1.1)-(5.1.3), yine genellik ve dolayısıyla tutarlılık ilkesini ifade
eder.
(5.2.1) Bir konuşmacının ahlaki görüşlerinin altında yatan ahlaki kurallar, tarihsel
kökenleri açısından eleştirel testlere dayanabilmelidir. Bir ahlaki kural, (a) başlan-
gıçta rasyonel gerekçelendirmeye uygun olmasına rağmen süreç içerisinde gerekçe-