Page 128 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 128

6.3 Tanımlanan Hukuki Pozitivizmin                                  113

                         (1)  İnceleme konusu ile ilgili olarak: Doğa bilimleri tarafından incelenen görüngüler ile
                            kıyaslanabilir olduğu için hukuki görüngülerin doğa bilimlerinde benimsenen ben-
                            zer bir yöntemle incelenebileceği anlamına gelecek şekilde, hukuk, bir değer olarak
                            değil, toplumsal bir olgu olarak ele alınmalıdır. Bir hukukbilim insanının, yasanın
                            ahlaki nitelikleri ya da iyiliği veya da kötülüğü hakkında herhangi bir değerlendir-
                            meci duruş sergilemekten kaçınması gerekir. Son olarak, hukuki formalizme uygun
                            olarak yukarıdakilerden bir hukuki geçerlilik kuramı türetilebilir.

                         (2)  Hukukun tanımı ile ilgili olarak: Hukuk kavramı, toplumsal bir olgu olarak hukuk
                            anlayışı ile paralel şekilde kavramın bir toplumdaki zorlayıcılığı olarak tanımlanır.
                         (3)  Hukukun kaynakları ile ilgili olarak: Mevzuat hukukun birincil kaynağı olarak ka-
                            bul  edilir  ve  daha  sonra  örf-âdet  hukuku  ve  yargısal  kararlar  gibi  hukukun  diğer
                            kaynaklarıyla ilişkisi hakkında karmaşık bir kuram geliştirilir.
                         (4)  Bir hukuki norm  kuramı  ile  ilgili  olarak:  Bir  hukuk  normu,  [egemen  tarafından
                            verilmiş] bir emir veya buyruk  olarak tanımlanır ve sonuç olarak, izin veren norm-
                                                     16
                            lar ve bu tür hukuki emirlerin muhatabı, hukuki pozitivizm için kuramsal zorluklara
                            yol açabilir.
                         (5)  Bir hukuk düzeni kuramı ile ilgili olarak: Hukuk düzeni, aşağıdaki anlamlara gele-
                            cek şekilde içsel olarak tutarlı ve eksiksiz olarak tanımlanır:
                            (a)  antinomik, yani çelişkili veya karşılıklı olarak birbiriyle uyuşmayan normların
                                bir  arada  bulunması,  hukuk  düzeninin  varsayılan  tutarlılığı  tarafından  kabul
                                edilmez ve
                            (b)  normatif boşlukların varlığı, yasal düzenin varsayılan eksiksizliği tarafından ka-
                                bul edilmez.
                         (6)  Hukukbilimi yöntemi ile ilgili olarak: Hukuki yorumlama, hâkimin gerçekten norm
                            yaratma takdir yetkisini reddetme anlamına gelecek şekilde tamamen biçimsel, me-
                            kanik hukuk bilgisi açısından tanımlanmaktadır.
                         (7)  Hukuka mutlak itaat kuramı  ile  ilgili  olarak:  Hukuka  uyulmalıdır  çünkü  maddi
                            içeriğinden bağımsız olarak geçerli bir hukuktur [ein Gesetz is ein Gesetz (kanun
                            kanundur)].
                         Bobbio’nun (1) ve (4) arası noktaları, yaptırım temelli hukuk ilkelerine, örneğin H. L.
                         A. Hart’tan daha fazla ağırlık verse de günümüz hukuki pozitivizm ortak fikriyle esasen
                         uyuşmaktadır. Bununla birlikte, Bobbio’nun son derece formalist hukuk sistemi fikri (=
                         Bobbio’nun 5. noktası) ve hukuki yorumlama (= Bobbio’nun 6. noktası) fikri ile içeriği
                         ne olursa olsun yasaya mutlak itaat fikri (= Bobbio’nun 7. noktası), modern hukukun
                         karmaşıklığını kapsamak için çok daraltılmıştır. Bu nedenle, John Austin’in, Hans Kel-
                         sen’in,  H.  L.  A.  Hart’ın  ve  Jerzy  Wróblewski’nin  hukuk  anlayışlarını  burada  birincil
                         ilham kaynağı olarak kullanacağım.
                            Hukuki pozitivizm, Bobbio’nun yukarıdaki tanımına uygun olarak yürürlükte olan
                         hukukun, John Austin’in (1790-1859) 1820’lerde düşündüğü gibi egemen tarafından


                         16   Yani, John Austin’in hukuk kuramında olduğu üzere, egemen yönetici veya Parlamento gibi başka
                            bir devlet kurumu tarafından verilen buyruklar. Bobbio, egemen tanımına hiç değinmez.
   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133