Page 111 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 111

BAŞLICA PRATİK SÖYLEM TEORİLERİ

                        rallarından şüphe edilemez, hepsi meşrulaştırılamaz. Bazı çıkarım ku-
                        ralları konuşmanın taraflarınca baştan kabul edilmediği sürece, argü-
                                               255
                        mantasyon başlayamaz.  Çıkarım kuralları üzerine tartışmak yine de
                        mümkündür; ancak böyle bir tartışma, bir sonraki adımda çıkarım ku-
                                                                                  256
                        ralları konusunda bir anlaşma sağlanması halinde anlamlıdır.

                            3.3.4. Toulmin’in Teorisinin Sorunları

                            3.3.4.1. Toulmin’in teorisi bir dizi sorun ortaya çıkarmaktadır. Çok
                        tartışılan bir mesele, Toulmin’in değerlendirici çıkarım kurallarının
                        varlığına ilişkin görüşüdür. Bu görüş, özellikle Hare tarafından ısrarlı
                        bir şekilde eleştirilmiştir. Hare’e göre sadece mantık kuralları, çıkarım
                        kuralları olarak adlandırılmalıdır. Oysa Toulmin’in değerlendirici çıka-
                        rım kuralları, mantıksal kurallar değildir. Bu kurallar ifadelerin anla-
                        mını desteklemezler. Bu ifadeler arasındaki ilişkiyi onların kurması ge-
                        rekir. Dahası, böylesi bir kuralı çelişkiye düşmeksizin yadsımak da
                        mümkündür. Onlar, daha ziyade, pratik tasım öncülleri olarak kolayca
                                                                258
                        açıklanabilecek 257  maddi ahlaki kurallarla  ilgilidirler. Konuşmacıla-



                        255   St. E. Toulmin, The Uses of Argument, S. 100, S. 106.
                        256   St. E. Toulmin, a.g.e., S. 175 vd.
                        257   R. M. Hare, Rez.: An Examination of the Place of Reason in Ethics. By Stephen
                            Edelston Toulmin, in: Philosophical Quarterly 1 (1950 / 51), S. 374; R. M. Hare,
                            The Language of Morals, S. 45, S. 48 vd.; R. M. Hare, Freedom and Reason, S.
                            87. Tartışma için bkz. N. Pike, Rules of Inference in Moral Reasoning, in: Mind
                            70 (1961), S. 391 vd. “Pratik tasım” kavramı burada, Hare’i takiben, normatif bir
                            öncülden normatif olmayan en az bir öncülle birlikte normatif bir sonuca varılan
                            çıkarımları belirtmek için kullanılmaktadır (bkz. R. M. Hare, Rez.: An Examina-
                            tion of the Place of Reason in Ethics, S. 374; bkz. R. M. Hare, The Language of
                            Morals, S. 26, not. 1). Aristotales’in pratik tasım kavramı için (bkz. örneğin; Ari-
                            toteles, Nikomachische Ethik 1147 a), bkz. G. H. v. Wright, On So-Called Prac-
                            tical Inference, Acta Sociologica 15 (1972 / 73), S. 39 vd.; G. Kalinowski, Ein-
                            führung in die Normenlogik, Frankfurt a. M. 1973, S. 15 vd. “Pratik tasım” ifa-
                            desinin bir başka kullanımı olan niyetler ile eylemler arasındaki bağlam hakkında
                            bkz. G. H. v. Wright, a.g.e., S. 40 vd.; G. H. v. Wright, The Varieties of Good-
                            ness, London / New York 1963, S. 162 vd.; G. H. v. Wright, Erklären und Vers-
                            tehen, Frankfurt a. M. 1974, S. 93 vd.
                        258  Bkz. G. C. Kerner, The Revolution in Ethical Theory, S. 103.

                                                                                        109
   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116