Page 256 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 256

HUKUKİ ARGÜMANTASYON TEORİSİ

                        nımı kurallarına yönelik talep evrenselleştirilebilirlik ilkesiyle gerekçe-
                        lendirilebilir. Bu talep, sadece a’nın T olup olmadığının şüpheli olduğu
                        durumlar için değil; aynı zamanda daha ileri gerekçelendirme düzeyle-
                        rindeki şüpheli durumlar için de geçerlidir. Bu şekilde içsel meşruluğa
                        ilişkin olan üçüncü kural şu şekilde geçerlilik kazanır:

                                                          i
                            (J.2.3)   a’nın T mi yoksa M  mü olduğunun şüpheli olduğu her
                                                                                          40
                                      durumda bu sorunu çözecek bir kural tayin edilmelidir.
                            (J.2.2) ile birlikte (J.2.3), ilkesel ve genel olan, şu içsel meşruluk
                        kuralını gerektirir:

                            (J.1.2)   .(1) (x) (Tx → ORx)
                                                1
                                      .(2) (x) (M x → Tx)
                                                        1
                                                2
                                      .(3) (x) (M x → M x)
                                            .
                                            .

                                            .

                                                      n
                                      .(4) (x) (Sx → M x)
                                      .(5) Sa
                                                                   41
                                       (6) ORa             (1) – (5)

                        40    (J.2.3) ile uyumlu olan bir talep hakkında bkz. K. Larenz, Methodenlehre der
                            Rechtswissenschaft, S. 300: “Hâkim, karar vermesi gereken bir davada belirli bir
                            ifadeyi veya belirli bir hukuki önermeyi daha geniş yorumlamaya sevk edilse de
                            yorumunu sadece bu dava için değil, diğer tüm benzer davalar için de geçerli
                            olabilecek şekilde yapmalıdır. Benzer durumları benzer şekilde ele almak adale-
                            tin gereğidir. Mahkemelerin benzer davalarda aynı hükmü bazen o şekilde bazen
                            de bu şekilde yorumlaması, kanunun amaçladığı hukuki kesinliğe de aykırı ola-
                            caktır.”
                        41  (J.1.2) şeması, yorumlamanın tümel önermenin mi yoksa tikel önermenin mi elde
                            edilmesine bağlı olduğu sorusuna terminolojik bir açıklık getirir. (J.1.2)’deki (2)
                            – (5)’ten Ta (5’) sonucu çıkar. (1)’den ve (5’)’ten (6)’ya varılır. Böylece (1) tü-
                            mel önerme, (5’) tikel önerme ve (2) – (5) de tikel önermenin gerekçesi olarak
                            kabul edilir. Bunun bir alternatifi, (1) – (4)’den çıkartılan normu “(x) (Sx 
                            ORx)” olarak (4’)’ü tümel önerme olarak, (5)’i tikel önerme olarak ve (1) – (4)’ü


                        254
   251   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261