Page 255 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 255

HUKUKİ ARGÜMANTASYON TEORİSİ

                        bağlamda esasen, içsel meşruluk yapısının izin verdiği incelemeler
                        önemlidir.

                            Önemli olan, uygulanacak normun (1) ortaya çıkarılmasına hizmet
                        eden (2), (5), (6) ve (7) numaralı öncüllerin her birinin yardımıyla gi-
                        derek daha somut hale gelen bir normun elde edilebilmesidir. Giderek
                        somutlaşan normlar zinciri şu şekilde ifade edilebilir:

                                               1
                                        1
                                                         1
                            (3 )  (x) (M x  M x  . . . M x → ORx)      ([1] ve [2]’ den)
                                        1
                                                         9
                                               2
                                        1
                            (4 )  (x) (M x →  ORx)                       ([3]’ten)
                                        5
                                        2
                            (5’) (x) (M x →   ORx)                       ([4] ve [5]’ten)
                                        5
                                        3
                            (6’) (x) (M x → ORx)                         ([5’] ve [6]’dan)
                                        5
                            (7’) (x) (Sx → ORx)                          ([6’] ve [7]’den)
                            Bu normların her biri, bir önceki öncülde belirtilen koşullarla bir-
                        likte, söz konusu hukuki kararı gerekçelendirmek için yeterlidir. Bu;
                        (2), (5), (6) ve (7) numaralı öncüllerin normatif önemini gösterir. Bu
                        öncüller, gerekçelendirmenin önceki adımlarında geçen ifadelerin kul-
                        lanımına ilişkin kurallardır. Bu kurallar, burada başka ayrımlar yapıl-
                        maksızın, “kelime kullanımına dair kurallar” olarak nitelendirilecektir.
                        Bu tür kelime kullanımı kuralları, örnekte gösterildiği gibi, daha güçlü
                        (x) (Fx ↔ Gx) ve daha zayıf (x) (Fx → Gx) formlara sahip olabilirler.
                        Gerekçelendirmede daha güçlü formdaki öncüller daha zayıf formdaki
                        öncüllerle yer değiştirebilirler. Bu nedenle daha zayıf olan form stan-
                        dart form olarak kabul edilmelidir.
                            Eğer a’nın bir T olup olmadığı kesin değilse, yani yukarıda verilen
                        içsel meşruluğun en basit şekli (J.1.1) kolayca uygulanamıyorsa, T’nin
                        kullanımı için en azından standart formdaki kurallar ortaya konmalıdır.
                        Bu tür kuralların yokluğunda, ilgili tüm açılardan birbiriyle özdeş olan
                        iki a ve b bireyine bir durumda T olarak muamele etmek ve başka bir
                        durumda da T olarak muamele etmemek mümkün olacaktır. Bu da ev-
                        renselleştirilebilirlik ilkesiyle çelişecektir. Dolayısıyla, kelime kulla-




                                                                                        253
   250   251   252   253   254   255   256   257   258   259   260