Page 257 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

HUKUKİ ARGÜMANTASYON TEORİSİ

(J.1.2); maddi unsurun ve hukuki sonucun karmaşık yapılara sahip
olma ihtimalini hesaba katmadığından ilkesel, her gelişmenin mantıksal
yapısı olayın tasviri (Sa) boyunca tekil nitelikleri açıkça ortaya koydu-
42
ğundan da geneldir.
Bu noktada kaç tane gelişme adımının gerekli olduğu sorusu ortaya
çıkmaktadır. Buna dair iki kural koyulabilir:

(J.2.4) Söz konusu duruma uygulandığının artık tartışılmalı ol-
madığı açıklamaların elde edilmesini sağlayacak sayıda
gelişme adımı gereklidir.

n
43
Bu takdirde M bir S’ye dönüşür.
Çok az ve çok fazla sayıdaki gelişme adımı, bu adımların normatif
içeriğinin sadece açık olmamasına yol açar. Bu adımlara kolayca mü-
dahale edilebilir. Fakat bu tür müdahaleler çoğunlukla spesifik olmaya-
caktır. Birçok adım ayrıntılıdır. Yine de açıklık sağlarlar. Bu yüzden
bunların talep edilmeleri mantıklıdır:
(J.2.5) Mümkün olduğunca çok sayıda gelişme adımı tayin edil-
melidir.

Şu ana kadar elde edilen kurallar ve kalıplar, hukuki gerekçelendir-
menin şekli yapısına ilişkindir. Odak noktaları evrenselleştirilebilirliğin
sağlanmasıdır. Bu yüzden onlara “şekli adalet kuralları ve kalıpları” de-
nilebilir.

de tümel önermenin gerekçesi olarak görmektir. Bu şekilde (4’), Ehrlich’in karar
normu olarak adlandırdığı şey olacaktır (bkz. E. Ehrlich, Grundlegung der Sozi-
ologie des Rechts, München / Leipzig 1913, S. 104 vd.). Bu olasılıklar arasında
geliştirme adımlarının sayısı arttıkça artan sayıda başka çözümler de ortaya çı-
kacaktır.
42 (J.1.2) bir emrin gerekçelendirilmesiyle ilgilidir. Deontik operatör O yerine de-
ontik operatörler için bir değişken konularak kolayca daha genel hale getirilebi-
lir. Bu şekilde (J.1.2) aynı zamanda yasakların ve izinlerin gerekçelendirilmesi-
nin mantıksal yapısını da temsil edecektir. Kolaylık olsun diye, bu türden bir de-
ğişken burada kullanılmamıştır.
43 Bu konuda bkz. J. Rödig, a.g.e., S. 183.

255