Page 52 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

ORGANİZASYON

Bu yargılamada tanıkların güvenilirliği temel konulardan biriydi. Savcılık tanıkları, Bay
Raffio’nun yanlarındaki bir park alanına park ettiğini, bitişik park yerinin bir kısmını
işgal ettikleri için kendilerine bağırarak küfrettiğini, geri çekilirken hafifçe arabalarına
sürttüğünü, daha sonra arabalarını sıkıştırdığını, içlerinden birini iki arabanın arasına sı-
kıştırdığını ve hızlanıp gitmeden önce de ikinci bir kişiye çarptığını ifade etmişlerdir.
Savunma tanıkları Bay Raffio’nun arabası ile başka bir arabaya ya da insanlara çarptı-
ğını reddetmiştir. Bay Raffio, Savcılık tanıklarına sözlü olarak küfrettiğini itiraf etmiş
ancak kavga başladığında oradan ayrılmaya çalıştığını ifade etmiştir.
Bu davadaki birçok tanığın güvenilirliğini belirlemek kolay olmasa da okuyucular en
azından tek tek ağaçlarla karşılaşmadan önce ormanın genel manzarasını göreceklerdir.
Güvenilirlik bulgularının bu şekilde sürekli dikkat gerektirdiği durumlarda, bu örnekte oldu-
ğu gibi kendilerine bir kısım ayrılması yardımcı olacaktır. Daha sonra temel sorun güvenilir-
lik olmak üzere ve izleyeceğiniz rotanın bir haritasını çıkararak bir bütün olarak gerekçeli
karar için yapacağınız şekilde kısım için bir giriş yazabilirsiniz.

[2] Delillerin Organize Edilmesi
Delilleri organize etmeye başlamanın en iyi yolu onları harmanlamaktır. Gerekçeli karar-
larda özlü yazıma yönelik en büyük tehdit “Deliller” başlığı altında yer alan uzun kısımlarda
yer almaktadır. Soruna dayalı yapılar sorunu çözmenin bir yolunu temsil eder. Olguları ilgili
sorunların içine koyarsanız bu işinize yaramaz ancak onları harmanlamış olursunuz. Bunun
aksine olgulara ayrı bir kısımda yer veren geleneksel format, mahkeme raportörü sendromu-
nu teşvik eder: “Bütün bunları dinledim; şimdi benim işim hepsini kaydetmek.” Tabii ki,
yargılamayı yapan hâkimlerin genellikle delilleri uzun uzadıya değerlendirmek için iyi se-
bepleri vardır: Taraflar dinlendiklerini bilmek isterler ve üst derece mahkemeleri tüm maddi
delillerin dikkate alındığı konusunda güvence isterler. Bununla birlikte her iki gruba birden
güven vermenin yolu seçici olmak ve yalnızca davanın sonucunu belirleyen delilleri sun-
maktır. Eski Baş Hâkim Beverley Mclachlin’in “Gerekçeli Karar Yazımına İlişkin Açıkla-
malar”ında belirttiği gibi hâkimler “olguları tam olarak anlamalıdır”. Ama bu, hepsini yaz-
mamız gerektiği anlamına gelmez. Sadece hukuki sorunlarla ilgili olguları ortaya koymak
gerekir” [“Remarks on Judgment Writing” (“Gerekçeli Karar Yazımına İlişkin Açıklama-
lar”), Kanada Adalet İdaresi Enstitüsü ve Kanada Ulusal Yargı Enstitüsü].
Delillerin harmanlanması, özellikle güvenilirlikle ilgili birden fazla hükmün söz konusu
olduğu durumlarda çoğu zaman fazla sayıda ve karmaşık olan organizasyonel problemleri
çözmez. Bu problemlerin (çözülmese bile) ele alınmasında hangisi seçilirse seçilsin, olguya
dayalı, soruna dayalı veya karma bir genel yapı şeklindeki organizasyonel seçeneklerin
akılda tutulması yardımcı olacaktır. Delillerin sunulması için en olası seçenekler; her tanık
ayrı ayrı, kronolojik, tematik ya da soruna dayalı şeklinde adlandırılabilir. Bunlar, hiçbir
şekilde birbirini dışlamaz; genellikle tek bir gerekçeli kararda birlikte kullanılırlar. Delilleri
sorunlarla yakından bağlantılı tutma hedefimizle ilgili olarak bunların ilgili güçlü ve zayıf
yönlerini inceleyelim.
İlk yöntem olan “tanıklık sırasına göre” yöntemini önermek için çok az sebep vardır. Sadece
iki tanık varsa, özellikle de güvenilirlikleri şüpheliyse ya da tanıklıkları belirli bir sorun ile
çerçevelenmişse yararlı olabilir. Bununla birlikte bu yöntemin popülaritesi uygulanmasındaki

33