Page 190 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 190

8.7 Örf-Âdet Hukukunun Modern Toplumdaki Dönüşümleri                175

                         arasında geçerli olduğu düşünülen organik sistemsel birlik (organische Zusammenhang)
                                                                         53
                         açısından bir analizini yapmak hukuk biliminin göreviydi.  Ayrıca bir hukuk kurumu,
                         her türlü tekil hukuk normu karşısında üstün olarak kabul edilmiştir. Savigny’nin huku-
                         kun içsel sistemik birliği ve hukuk kurumlarının herhangi bir tekil hukuk kuralı karşı-
                         sında  üstünlüğü  fikri,  on  dokuzuncu  yüzyılın  ikinci  yarısında  Georg  Friedrich  Puch-
                                                                    54
                         ta’nın kavramsalcı hukuk anlayışının önünü açmıştır.


                         8.7  Örf-Âdet Hukukunun Modern Toplumdaki Dönüşümleri

                         8.7 Örf-Âdet Hukukunun Modern Toplumdaki Dönüşümleri
                         Friedrich  Carl  von  Savigny’ye  göre,  bir  hukuk  camiasında  paylaşılan  hukuki  kanaatler,
                         meslekten olmayanlar arasında örf-âdet hukukunun kullanılmasından, hukuk mesleği men-
                         supları ya da bunun bazı kesimleri arasında daha spesifik Juristenrecht (Hukukçuların Hu-
                         kuku) ya da Professorenrecht (Hukuk Profesörlerinin Hukuku) durumlarına kadar geniş bir
                         yelpazeyi kapsamaktadır. Modern hukukta, mesleğe bağlı hukuk ilkelerine, sıradan insanla-
                         rın sahip olduğu hukuki anlayışlar pahasına önem verilir. Örf-âdet hukuku, bir bütün olarak
                         hukuk camiası veya onun bir kolu tarafından, bir konuda toplu olarak hukuki etkiye sahip
                                                                                               55
                         olduğu düşünülen yerleşik uygulamaların, alışkanlıkların, âdet ve örflerin tümünü kapsar.
                         Hukuk camiasının üyeleri tarafından böyle bir konuma sahip olduğunun bilinçli olarak kabul
                         edilmesine gerek yoktur. Zımni kabul de işe yarayacaktır, ancak yasa koyucu, bu tür bazı
                         uygulamaları biçimsel olarak geçerli mevzuatta açıkça tanımış olabilir.
                                                                               56
                            Bazı durumlarda yasa koyucu, bazı hukuki meselelerin daha ayrıntılı şekilde düzen-
                         lenmesini kasıtlı olarak, benimsenmiş olan mesleki standartlarda yer alan “organik ola-
                         rak”  gelişen  mesleki  uygulamalara  ve  yarı  özerk  ölçütlere  atıfta  bulunarak  ilgili  kişi
                         veya kurumlar grubunun öz-düzenlemesi yoluyla belirlenmesine bırakır. Defter tutma-
                         da, muhasebede ve borsa işlemlerinde mesleki anlamda gösterilmesi gereken özen için
                         geçerli  standarda  rehberlik  eden  yerleşik  normlar,  uygulamalar  ve  âdetler,  mevzuatta
                         biçimsel olarak tanınmış mesleki öz düzenleme örnekleridir. On sekizinci yüzyılın son-
                         larında ve on dokuzuncu yüzyılın başlarında çığır açan modern hukuk kodifikasyonla-
                         rından bu yana, Batı dünyasında örf-âdet hukukunun rolü sürekli olarak geriye çekil-
                         mekte, ve de, konuyla ilgili mevzuat veya yerleşik emsal karar bulunmayan durumlarda
                         ek bir hukuk kaynağı sağlamanın ötesine geçmemektedir.
                            Modern toplumdaki değişim hızı nedeniyle, mevzuat, hukuki müdahale ihtiyaçlarının
                         gerisinde kalma eğilimindedir. Sonuç olarak, gelecekteki davalar için kanunlar ve emsal


                         53   Savigny’de hukuk kurumları ve hukuki ilişkiler ile ilgili olarak, Wieacker, Privatrechtsgeschichte
                            der Neuzeit, s. 398; Larenz, Methodenlehre der Rechtswissenschaft, s. 14-15, 18.
                         54   Larenz, Methodenlehre der Rechtswissenschaft, s. 15.
                         55   Karşılaştırma için: Klami “Tapaoikeus” (“Anglo-Sakson Hukuku”), s. 1135-1137.
                         56   Örf-âdet hukukunun normatif etkisi, Finlandiya Yargı Usulü Kanunu’nun 1. bölümünün 11. mad-
                            desinde açıkça kabul edilmiştir: “Hâkim, kanunun doğru gerekçelerini ve amacını dikkatlice değer-
                            lendirecek ve kararını bu doğrultuda verecek, ancak buna aykırı olarak ya da kendi düşüncesine gö-
                            re vermeyecektir. Konuyla ilgili bir mevzuat bulunmuyorsa, kararı verirken, bulunduğu yerin örf-
                            âdetleri de yol gösterici olacaktır.” (Bu çalışmanın yazarı tarafından çevrilmiştir.) Finlandiya (ve
                            İsveç) kanununun söz konusu maddesi 1734 yılına dayanmaktadır.
   185   186   187   188   189   190   191   192   193   194   195