Page 255 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 255

240                                                               12. Ara

                                   15
                         argümanlar.   MacCormick’in  kuramı,  Hukuki Muhakemede Üç C Kuramı  şu  şekilde
                         (yeniden)  etiketlenebilir:  dilsel  uyumdan, hukuki  ilkeler arasında  ilkeli,  kıyas-uyumlu
                         tutarlılık arayışına ve nihayetinde, hukukun değer yüklü toplumsal sonuçlarına.
                            Hans Kelsen’in temel normuna (Grundnorm) veya H. L. A. Hart’ın tanıma kuralına
                         kıyasla, hukukun nihai öncüllerini özetleyen MacCormick, destekleyici nedenler kavra-
                         mını  ortaya  koymaktadır.  Bunlar,  “esasen  değerlendirici  ve  dolayısıyla  bir  dereceye
                         kadar öznel olan sonuçsalcı argümanlara” atıfta bulunarak, “[hukuk] sisteminin geçerli-
                                                         16
                         lik ölçütlerini kabul etme nedenleri”dir.  MacCormick ayrıca, Robert S. Summers’ın iki
                         tür somut neden tipolojisindeki haklılık nedenleri ve hedef nedenleri olmak üzere iki
                         kategorinin  esasen  “aynı  madalyonun  iki  yüzü”  olduğunu  savunmaktadır.   Bilindiği
                                                                                       17
                         üzere Ronald Dworkin, bir bireyin hukuki ilkelere dayanan haklarının, kolektif hedeflere
                         dayanan  sosyal  politikalar  üzerinde  hukuken  baskın  olduğunun  tanınması  gerektiği
                         argümanını ileri sürmüştür. MacCormick’e göre, teleolojik veya sonuçsal nedenler her
                         zaman  değer  yüklü  haklılık  nedenlerine  dönüştürülebileceği  gibi  bunun  tersi  de  söz
                         konusu  olabilir.  Kurumsal  bir  hukuk  kuramı,  Kelsen’in  veya  Hart’ın  analitik  hukuki
                         pozitivizmine göre değer yüklü argümanlara daha açık görünmektedir.
                                                                                  18
                            MacCormick’in hukuki akıl yürütmeye yönelik üç bölümlü yaklaşımı, tümdengelim-
                         li dilsel uyum için çabaladığı ilk aşamasında, eşbiçimcilik odaklı eşbiçimli hukuk kura-
                         mı ile; bir dizi hukuki ilke arasından hukuki tutarlılığa ulaşma arayışına ilişkin ikinci
                         aşamasında tutarlılık hukuk kuramı ile; üç ardışık alternatif artık yukarıdakinden biraz
                         daha az katı bir biçimde tanımlanmış olsa bile, hukukun dışsal toplumsal sonuçlarının
                         önemli kabul edildiği son analiz aşaması olan üçüncü aşamasında ise, pragmatist terim-
                         ler  kapsamında  sosyal  sonuççuluğun  pragmatizm  odaklı  yaklaşımı  ile  iyi  uyuşuyor
                         görünmektedir. Yine de üç yaklaşımın temel ilkeleri şu anda bile mevcuttur: ilk aşama-
                         da hukuki dilbiliminde ve biçimsel tümdengelim mantığında içkin olarak var olan bağ-
                         lantı ; ikinci aşamada, değer yüklü bir dizi hukuki ilke veya standart arasında hukuki
                             19

                         15   Maccormick’in hukuki akıl yürütme konusundaki erken dönem anlatısının kısa bir özeti için bkz.
                            MacCormick, Legal Reasoning and Legal Theory, s. 250-251. Karşılaştırma için: daha sonraki öze-
                            ti: “Uyum ve tutarlılık için böyle bir testten sonra bir dava hâlâ açık olduğunda argümanın kesin
                            veya bağlayıcı noktası, sonuçlarla ilgili bir argümandır...” MacCormick, Rhetoric and the Rule of
                            Law, s. 104. (İtalik vurgu sonradan eklenmiştir.)
                         16   MacCormick, Legal Reasoning and Legal Theory, s. 64, 106.
                         17   MacCormick, Legal Reasoning and Legal Theory, s. 117-120 (madeni para metaforu s. 120’de);
                            karşılaştırma için: Summers, “Two Types of Substantive Reasons: The Core of a Theory of Com-
                            mon-Law  Justification”  (“İki  Tür  Somut  Neden:  Anglo-Sakson  Hukukunun  Gerekçelendirilmesi
                            Kuramının Özü”), eserin birçok yerinde.
                         18   Institutions of  Law  adlı  eserinde  MacCormick,  Kelsen  ve  Hart’a  göre  hukuki  pozitivizme  karşı
                            eleştirel bir duruş sergilemekte ve kendi düşüncesini post-pozitivist bir hukuk felsefesi olarak ad-
                            landırmaktadır. MacCormick, Institutions of Law, s. 279: “Bu kitabın kurumsal bir hukuk kuramı
                            sunduğunu ve bu kuramın hem kendi iddialarıyla ‘hukuki pozitivistler’ tarafından daha önce ileri
                            sürülen bazı düşünce parçalarından, hem de ‘doğal hukuk’ kuramcılığından türetilen diğer düşünce-
                            lerden  ilham  aldığını  söylemek  belki  de  en  mantıklı  olanıdır.  Pozitivist  karşıtı  olmasa  da  post-
                            pozitivisttir.”
                         19   Rhetoric and the Rule of Law, s. 49-77’de “Defending Deductivism” (“Tümdengelimciliği Savun-
                            mak”) MacCormick, kararın açık gerekçesi daha az biçimsel terimlerle verilmiş olsa bile, tümden-
                            gelimli, silojistik akıl yürütme modelinin hukukun doğasında var olan yapıyı tanımladığı yönündeki
   250   251   252   253   254   255   256   257   258   259   260