Page 45 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 45

30        2. Hukukun Eşbiçimli Bir Kuramı: Karşılaştırılan İki Olgu-dizilimi Arasındaki Yapısal …

                         çeşitli türdeki “nesneler” (veya varlıklar, şeyler) ile nesnelere bağlanabilecek nitelikleri ve
                         bunlar  arasında  geçerli  olabilecek  ilişkileri  ifade  eden  “yüklemler”  arasında  bir  ayrım
                         yapmasa  da,  böyle  bir  ayrım,  onun  düşüncesinde,  “şeylerin”,  belirli  yüklemlere  sahip
                         olmaları dışında, olgu bağlamlarının bir parçası olarak dünyaya dâhil olamamasını gerek-
                                                                                 9
                                  8
                         tirmektedir.  Yüklemler; nitelikler ve ilişkiler olarak ikiye ayrılabilir. Dünya, olguların,
                         diğer  bir  deyişle  fiilen  geçerli  olan  (sadece  mümkün  olanlar  değil)  olgu  bağlamlarının
                         toplamıdır. Olgular, bireysel bir olgu bağlamının, nesnelerin ve yüklemlerin birleşiminin
                         ya geçerli olduğu ya da olmadığı bir mantıksal alanda yer alır.
                                                                          10
                            Tractatus Logico-Philosophicus, yazarının  anlamlı  dilsel  kullanımın ön koşullarını
                         tanımlayarak dilin ve dünyanın sınırlarını çizmek gibi kesin bir niyeti olduğundan, saf
                         dilin eleştirisi  olarak nitelendirilmiştir.  Dil bilimsel anlatımlar, mantıksal sentaks ve
                                                          12
                                    11
                         semantik açısından doğru kullanıldığında, cümleler, yapısal olarak dünyanın olgularına
                         veya onun içindeki olası (olmaktan öte olmayan) olgu bağlamları karşısında eşbiçimli
                         bir ilişki içine yerleştirilirken dilin kendi içsel yapısına ilişkin herhangi bir iddia, seman-
                         tik referans olmaksızın bir anlam ifade etmez. Dilin mantıksal sentaksının veya genel
                         olarak dilsel uygunluğun ön koşulları, dilin kendisi aracılığıyla kavranamaz.
                            Wittgenstein’ın, Tractatus Logico-Philosophicus’ta açıkladığı dilin resim kuramında, özellikle
                            hukuki dünya görüşünün kurucu öncüllerine büyüleyici bir gönderme vardır. Ludwig Wittgens-
                            tein ile yakın kişisel tanışıklığa sahip iki filozof olan Georg Henrik von Wright ve Norman Mal-
                            colm, Wittgenstein ile ilgili hatıralarında, benzer şekilde, dil ve dünya arasındaki resim ilişkisi
                            fikrinin Wittgenstein’ın aklına, I. Dünya Savaşı sırasında 1914’te Paris’te gerçekleşen bir dava-
                            nın gazetedeki köşe yazısını okurken geldiğinden bahsederler. Dava bir trafik kazasıyla ilgiliydi
                                                                                        13
                            ve avukatlar mahkemede küçültülmüş bir modelle kazanın bir temsilini hazırlamışlardı.  Kaza
                            yerinin haritası, minyatür arabalar, atlar, binalar ve insan figürleri ile birlikte, her birinin diğerle-

                            Bemerkungen (Felsefi Soruşturmalar) adlı çalışmasında Wittgenstein, bunu şöyle açıklamıştır: “Bir
                            zamanlar ‘nesneler’ olarak adlandırdığım şey, basitçe, var olmamaları riskini taşımadan kendilerine
                            atıfta bulunabileceğim (bezeichnen), yani kendileri için ne varoluşun ne de var olmayışın söz konusu
                            olduğu şeydi.” Defterler’e göre, “ilişkiler ve özellikler vb. de nesnedir.” Wittgenstein’dan alıntı yapan;
                            Coffa, The Semantic Tradition from Kant to Carnap, s. 393’te (s. 150, not 8).
                         8   Stenius,  Wittgenstein’s Tractatus,  s.  25.  “Belirli  nesneler  algılanır  çünkü  [bir  algı  alanının  daha
                            basit olgulara] ilişkin bu bölünmesi, daha basit gerçeklerin şeylere ve şeylerin yüklemlerine (yani
                            nesnelere ve nesnelerin niteliklerine ve/veya nesneler arasındaki ilişkilere) yapılandırılmasıyla bir-
                            leştirilir. Şeyler ve yüklemler, algı alanına, yalnızca olguların unsurları olarak girerler ve bu, onların
                            işlevidir.” (İtalik yazılar orijinal metindir.) - Karşılaştırma için: Stenius, Wittgenstein’s Tractatus, s.
                            28, 62-63 ve s. 68. “... nesneler ve yüklemler dünyaya ancak gerçeklerin unsurları olarak girerler ve
                            nesneler ile yüklemler tek başına düşünülemez.” - Wittgenstein’s Tractatus adlı çalışması Carnap’ın
                            semantikle olan ilişkisi ile ilgili olarak, Carnap, Meaning and Necessity (Anlam ve Gereklilik), s. 9.
                         9   Stenius, Wittgenstein’s Tractatus, s. 21, not 4.
                         10   “Mantıksal alandaki olgular, dünyadır.” “Die Tatsachen im logischer Raum sind die Welt.” Witt-
                            genstein, Tractatus Logico-Philosophicus, paragraf 1.13 (s. 30).
                         11   Tractatus Logico-Philosophicus  ile  Kant’ın  Critique of Pure  Reason  (Salt Aklın Eleştirisi) adlı
                            çalışması arasındaki ilişki üzerine, Stenius, Wittgenstein’s Tractatus, s. 214-226.
                         12   Wittgenstein, Tractatus Logico-Philosophicus, s. 26/27: “Was sich überhaupt sages lässt, lässt sich
                            klar sagen; und wovon man nicht redden kann, darüber muss man scheigen”/ “Söylenebilecek her
                            şey açık bir şekilde söylenebilir; ve üzerine konuşulamayan konusunda susmalı.”
                         13   Malcolm, Ludwig Wittgenstein. A Memoir (Bir Hatıra), s. 57; von Wright, “A Biographical Sketch”
                            (“Biyografik Bir Elyazması”), s. 8; Wittgenstein, Notebooks (Defterler), 1914-1916, s. 7/7e (miladi
                            29.9.1914) [Türkçe çevirisi, çev. Ali Utku, Doğu Batı Yay. (2020)].
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50