Page 110 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 110

2.6 Adalet Kuramlarında Tartma Örnekleri                             91

                         tirmiştir. Yine, toplumun pasta üreten ve tüketen A, B ve C adlı üç kişiden oluştuğunu
                         ve aşağıdaki pasta dağılımı ile karakterize edilen iki alternatif yapılanma olan I ve II
                         arasında bir seçim yapılmak zorunda olduğunu varsayalım:
                         I.  A, 6 pasta alır. B, 6 pasta alır. C, 6 pasta alır.
                         II. A, 4 pasta alır. B, 4 pasta alır. C, 10 pasta alır.
                            Bu durumda, herhangi bir eşitlikçi I’i seçecektir; ancak Nozick, II’nin, I’den oluşan
                         başlangıç konumundan itibaren gönüllü alışverişler sonucunda ortaya çıkmış ise sonuçta
                         adil olabileceği konusunda ısrar eder. Adaleti belirleyen, dağıtım modeli değil, “tarihsel
                         hak sahipliğidir” (Nozick 1974, 155 ve devamı).
                         1.  Böylelikle Nozick, insanların pozitif hukuktan, ahlaki sözleşmelerden ve diğer sos-
                            yal kurumlardan bağımsız olarak, örneğin adil bir şekilde edinilen nesneler üzerin-
                            deki  mülkiyet  hakkı  gibi  haklara  sahip  olduğunu  varsayar.  Herkes  kendi  şahsı  ve
                            kendi emeği üzerinde münhasır hakka sahiptir ve diğer şahıslar üzerinde hiçbir hak-
                            ka sahip değildir (karşılaştırma için: Nozick 1974, 174 ve devamı). Bu varsayım, bir
                            kişinin hayatı, bedeni, iyi itibarı ve eylemlerini de içeren suum (kişinin kendine ait
                            olan)  klasik  doğal  hukuk  doktrinine  benzemektedir.  Kişi,  kendine  ait  olan  (suum)
                            üzerinde doğal bir hakka sahiptir. Nozick’e göre, kişi adil olarak edinilmiş nesneler
                            üzerinde böyle bir hakka sahiptir.
                         2.  Adil bir “tarihsel hak sahipliği”; (a) edinme ilkeleri, (b) devir ilkeleri ve (c) a veya
                            b’nin ihlalinden kaynaklanan adaletsizliğin düzeltilmesi ilkeleri olmak üzere, üç ilke
                            grubu ile belirlenir.
                            Böylece  Nozick,  yerine  getirilmeleri  adaletin  gerekli  koşul  olan  aşağıdaki  ilkeleri
                         formüle etmiştir.
                            “Dünya tümden adil olsaydı, aşağıdaki tümevarımsal tanım, mülkiyette adalet konu-
                         sunu etraflıca kapsardı.
                              (1) Edinmede adalet ilkesine uygun olarak bir mülkiyeti edinen bir kişi bu mülki-
                                 yete hak kazanmış olur.
                              (2) Bir mülkiyeti bu mülkiyete hak kazanmış bir kişiden, devirde adalet ilkesine
                                 uygun olarak edinen bir kişi, bu mülkiyete hak kazanmış olur.
                              (3) 1 ve 2’nin (tekrarlanan bir şekilde) uygulanması dışında, hiç kimse, mülkiyet
                                 hakkına sahip değildir” (Nozick 1974, 151).
                         3.  Bu bağlamda Nozick, çoğunlukla Locke’un kuramına karşılık gelen aşağıdaki fikir-
                            leri geliştirmiştir (Nozick 1974, 174 ve devamı).
                            a.  Bir nesnenin ilk edinimi, kişinin “emeğini bu nesneyle harmanlamış” olması du-
                              rumunda adildir. Bir kişinin hakkı, edinim sonucunda hiç kimsenin bir kayba uğ-
                              ramaması şartıyla emeğiyle ürettiği katma değerden ziyade, nesnenin tamamını
                              kapsar.
                            b.  Bir devir, hak sahibi kişinin hür iradesine dayalı ise adildir.
                         4.  Nozick’e göre bu tür bir tarihsel gelişme, bir serbest piyasa, paranın eşit dağılımı,
                            özgürlük vb. herhangi bir “modele dayalı” dağılımın işleyişini kaçınılmaz olarak bo-
                            zacaktır (Nozick 1974, 160 ve devamı ile 219 ve devamı).
   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115