Page 241 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 241

222                                               5. Yürürlükteki Hukuk Nedir?

                            Birçok gelenekte benzer görüşler oluşturulmuştur. Birkaç örnek vermek istiyorum.
                         Radbruch (1950, 123; kuram ilk kez 1914’te yayımlanmıştır), hukukun, hakikatin, hu-
                         kuk fikri veya değerine hizmet etmek anlamına gelen bir parçası olduğunu ifade etmiştir
                         (“Recht ist die Wirklichkeit, die den Sinn hat, dem Rechtswerte, der Rechtsidee zu die-
                         nen”). Reale 1962, 343 ve devamı ile Recaséns Siches 1959, 159 (karşılaştırma için:
                         Laakso  1980,  291  ve  299)  hukuku  olgusal  gerçek,  değer  ve  normun  bileşimi  olarak
                         yorumlar. Hall 1947, 313 ve 1973, 54-77 (karşılaştırma için: Laakso 1980, 303) değer,
                         olgusal gerçek ve fikirden (şekil) oluşan bütünlükten bahsetmiştir. Sethna 1962, X (kar-
                         şılaştırma için: Laakso 1980, 306 n. 122) hukukun tarihsel, felsefi, karşılaştırmalı, anali-
                         tik, sosyolojik ve teleolojik olarak incelenebileceğini iddia etmiştir.
                            Kompleksin tamamı, hukuki olarak geçerlidir. Belirli normlar aynı zamanda hukuki
                         geçerlilik özelliğine de sahiptir. Normların hukuki geçerliliği “ortaya çıkan”, şöyle ki,
                         komplekse üyelikleri nedeniyle sahip oldukları bir özelliktir.
                            P’nin bir sistemin (X) belirli bir bileşeninin bir özelliği olduğunu varsayalım. Böyle
                         bir durumda P, P’nin ancak ve ancak X’in bileşeninin X’e üyeliğinden bağımsız olarak
                         sahip olduğu bir özellik olması durumunda sonuçlandıran bir özelliktir. Aksi hâlde P,
                         kendiliğinden ortaya çıkan bir özelliktir. Karşılaştırma için: Bunge 1977, 97 ve devamı
                         ve 1981, 26 ve devamı. Karşılaştırma için: Oppenheim ve Putnam 1958, 15.
                            Lang (1962, 25 ve devamı ile 59 ve devamı), hukukun “anlam bilimsel olarak” kar-
                         maşık bir ontolojik yapıya sahip olduğunu iddia etmektedir: Kişi, diğer düzlemleri dik-
                         kate  almadan, “düzlemler”inden  (davranış,  zihinsel  süreçler  ve normlar;  karşılaştırma
                         için yukarıya bakınız) herhangi birini hukuki olarak tanımlayamaz.
                            Hukuki  geçerlilik  özelliği,  yukarıda  bölüm  5.1.3’te  açıklanan  anlamda  görecelidir
                         (normatif, türevsel). “Norm N hukuki olarak geçerlidir” ifadesi, N’ye uyulmasının ge-
                         rekli olduğuna işaret eder. Dolayısıyla geçerli normdan bahsetmek için geçerli bir norm
                         ve  bunun  geçerliliğini  belirleyen  bir  başka  norm  olmak  üzere  iki  norm  düşünülmesi
                         gerekir. Hukuki geçerliliğe ilişkin olarak, geçerliliği belirleyen norm, çeşitli niteliklere
                         sahip  olabilir.  Hukuki  olabilir  veya  olmayabilir.  Eğer  hukuki  değilse,  “yürürlükteki
                         hukuk” olarak adlandırılan kompleksin değil, ahlak, kültür, ideoloji, dil veya (rasyonel)
                         söylem gibi başka bir kompleksin üyesidir. Bunlar, Hector-Neri Castaneda tarafından
                         icat edilen bir terimi kullanarak hukukun beraberindekiler olarak da adlandırılabilirler.

                         5.6  Yürürlükteki Hukukun Bir Bileşeni Olarak Normlar


                         5.6 Yürürlükteki Hukukun Bir Bileşeni Olarak Normlar
                         5.6.1  Hukuki Normlar Üzerine İlk Düşünceler

                         Yürürlükteki  hukukun  ilk  bileşeni  normlardan  oluşur.  Genellikle  norm  belirleyen  bir
                         ifade ile bir norm arasında ayrım yapılır. Norm belirleyen bir ifade, bir normu belirle-
                         yen dilsel bir birimdir.
                            Norm belirleyen bir ifade, aşağıdaki bileşenlerin bir kompleksidir (bir değişkenler
                         grubudur):
                         1.  Var olan 1 dünya 1 varlıkları: fiziksel biçime sahip olan bir yazıt veya sözce (basılı
                            harfler, konuşma vb.).
   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246