Page 90 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 90

2.4 Tartma ve Dengeleme                                              71

                         Burada da  yine  ilave  2.  öncülün doğru olması  kaydıyla,  bazı  kuramsal  önermelerden
                         pratik bir sonuç çıkarmak makul gibi görülmektedir.
                         Hem bu sonuç hem de 2. öncül yalnızca makul olmakla kalmaz. Aynı zamanda bunları
                         inkâr etmek de makul değildir. Genel olarak şunu söylemek makul değildir: Söz konusu
                         eylem, bu türden akla gelen tüm ahlak kuramları ve ölçütlerinin ileri sürdüğü tüm talep-
                         leri  aynı  anda  yerine  getirmektedir,  ancak  yine  de  (her  yönüyle  düşünüldüğünde)  iyi
                         değildir.
                            “Gerekli kılan olgu” ve “iyi kılan olgu” ifadelerinin, karmaşıklık derecesine bakılmak-
                         sızın, bu türden herhangi bir olguya veya bu türden olgusal gerçeklerin herhangi bir birle-
                         şimine atıfta bulunduğunu düşünelim. Bu durumda, aşağıdaki tezler ifade edilebilir:
                         (7.1)  Gerekli kılan olgunun en az bir uyumlu tanımı vardır. Bu tanım doğrultusunda şu
                               ifade geçerlilik kazanır: Eğer bu olgu gerçekleşirse, o zaman A’nın, her yönüyle
                               düşünüldüğünde H’yi yapmasının zorunlu olması makuldür.
                         ve
                            *
                         (7.1 )  İyi  kılan  olgunun  en  az  bir  uyumlu  tanımı  vardır.  Bu  tanım  doğrultusunda  şu
                               ifade geçerlilik kazanır: Eğer bu olgu gerçekleşirse, o zaman H’nin her yönüyle
                               düşünüldüğünde iyi olması makuldür.
                         Şimdi,  F 1ZORUNLU(aH)  -  F nZORUNLU(aH)  ve  F 1İYİ(H)  -  F nİYİ(H)  sembollerinin
                         yine bir eylemin iyi ve/veya zorunlu olduğu sonucuna varmanın nedenleri olarak anlam-
                         lı bir şekilde öne sürülebilecek, toplumsal olarak yerleşik bir olgusal gerçekler listesinde
                         yer alan olgusal gerçekleri belirttiğini varsayalım.
                            Bu  durumda,  aşağıdaki  tezlerin  analitik  ilişkilerin  akla  yatkın  açıklamaları  olduğu
                         iddia edilebilir:
                         (7.2)  Eğer   tüm   gerekli   kılan   olgusal   gerçekler   {F 1ZORUNLU(aH)   ve
                               F 2ZORUNLU(aH)  ve  ...  ve  F nZORUNLU(aH)}  gerçekleşirse,  o  zaman  A’nın,
                               her yönüyle düşünüldüğünde H’yi yapmasının zorunlu olması makuldür.
                         ve
                            *
                         (7.2 )  Eğer tüm iyi kılan olgusal gerçekler {F 1İYİ(H) ve F 2İYİ(H) ve … ve F nİYİ(H)}
                               gerçekleşirse, o zaman H’nin her yönüyle düşünüldüğünde iyi olması makuldür.
                            Tezler, yukarıda tartışılan örneklerdeki 2. öncüle karşılık gelmektedir.
                                                          *
                            Felsefi olarak ilginç olsa da 7.2 ve 7.2  tezleri, aşağıdaki nedenden dolayı pratik ola-
                         rak önemli değildir. Her biri bir eylemin iyi ve yapılmak zorunda olup olmadığına karar
                         veren farklı özelliklerini (farklı p’leri) gösteren (dilsel açıdan anlamlı) pek çok ahlaki
                         kuram ve ölçüt düşünülebilir. Bu özelliklerin tümüne aynı anda sahip olan bu tür eylem-
                         lerin var olup olmadığından kuşku duyulabilir.
                            Aşağıdaki soru da felsefi bakımdan ilginçtir. “... olması makuldür” ifadesini çıkarıp
                         aşağıdaki  tezlerin  analitik  ilişkilerin  akla  yatkın  açıklamaları  olduğunu  iddia  etmek
                         mümkün müdür?
                         a.  Eğer tüm gerekli kılan olgusal gerçekler {F1ZORUNLU(aH) ve F2ZORUNLU(aH)
                            ve,… ve FnZORUNLU(aH)} gerçekleşirse, o zaman A’nın, her yönüyle düşünüldü-
                            ğünde H’yi yapması zorunludur.
   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95