Page 198 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 198

HUKUKİ ARGÜMANTASYON TEORİSİ

                        önermelerin birbirine bağlanması (birleştirme) ile kavramların bölün-
                        mesi (ayrıştırma) arasında yaptığı ayrım da önemlidir. İkincisi argü-
                        mantasyona dair çok önemli bir araçtır.

                            Eklemeli pekiştirme ve gerileyen pekiştirme kavramlarının yanı
                        sıra, meta-söylem kavramı da dikkate alınmalıdır.


                            7.   Argümantasyonun Rasyonelliği

                            Şimdiye kadar ele alınan argümantasyonun yapısına ilişkin analiz
                        hem tikel bir oditoryum hem de evrensel bir oditoryum huzurunda ya-
                        pılan argümantasyona ilişkindir. Dolayısıyla, bu analiz argümanların
                        geçerliliğine ilişkin henüz hiçbir şey söylemez. Evrensel oditoryuma
                        yapılan atfın, argümanların geçerliliğine dair nasıl kriterler sunacağı
                        asıl sorulması gereken sorudur.
                            7.1. Evrensel oditoryuma hitap eden kişi, aynı zamanda kendisine
                        de hitap eder. Çünkü kendisi de bu oditoryumun bir üyesidir. Bu yüz-
                        den, konuşmacının kendisinin inanmadığı savlar ve kabul etmediği
                        önermeler evrensel oditoryum huzurundaki bir argümantasyondan dış-
                        lanır. Burada yukarıda ileri sürülen samimiyet ve ciddiyet koşulları ge-
                               571
                        çerlidir.
                            7.2. Taraflı olan bir kişi, samimi olması koşuluyla yalnızca kendi-
                        sinin de içinde bulunduğu grubu ikna edebilir. Herkesi ikna etmek iste-
                        yen bir kişi ise tarafsız olmalıdır. Bu, onun konuyla ilgili karşıt argü-
                        manları sunmasını gerektirir.  Şu kural geçerlidir:  audiatur et altera
                        pars 572 . Konuşmacıya ilişkin olan bu tarafsızlık ilkesi, tartışmalarda her
                        konuşmacının her argümanı sunma hakkının olduğunu söyleyen taleple
                        uyumludur. Perelman’ın teorisi ile Habermas’ın teorisi arasında bu
                        noktada da yakın bir bağ vardır.



                        571   Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, S. 58; ayrıca bkz. Ch. Perelman, Reply to
                            Mr. Zaner, S. 170.
                        572  Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, S. 160; Ch. Perelman, Fünf Vorlesungen
                            über die Gerechtigkeit, S. 157.


                        196
   193   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203