Page 195 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 195

BAŞLICA PRATİK SÖYLEM TEORİLERİ

                            6.2. Perelman, bir taraftan çeşitli argüman  şemalarını (schèmes
                        d’arguments) 554  diğer taraftan da argümanların birlikteliğini, argüman
                                                                                         555
                        ve argümantasyon yapısını argümantasyon teknikleri olarak ele alır.
                            6.2.1. Perelman, farklı argüman şemalarını iki sınıfa ayırır: birleş-
                        meye (liaison) hizmet edenler ve ayrışmaya hizmet edenler. Birleşmeyi,
                        birbirinden ayrı olan unsurların bir birlik oluşturmak üzere bir araya
                        gelmesi olarak; ayrışmayı, bir birliğin ayrı unsurlara bölünmesi olarak
                             556
                        anlar.
                            Birleşimin, (1) yarı mantıksal argümanlar, (2) gerçekliğin yapısına
                        dayanan argümanlar ve (3) gerçekliğin yapısını gerekçelendiren argü-
                        manlar olmak üzere argümanın üç türüne hizmet etmesi gerekir. Yarı-
                        mantıksal argümanlar ikna güçlerini mantıksal olarak geçerli çıkarım-
                                                       557
                        lara olan benzerliklerinden alır.  Geçişlilikle ilgili olan argümanlar,
                        yarı-mantıksal argümanların bir grubunu oluşturur. “Arkadaşlarımızın
                        arkadaşları sizin de arkadaşlarınızdır” bu türden bir argümana örnek-
                          558
                        tir.  Gerçekliğin yapısına dayanan argümanlara örnek olarak, neden-
                                                                          559
                        sellik bağlantılarına dayanan argümanlar verilebilir.  Son olarak Pe-
                        relman, gerçeklik yapısını gerekçelendiren argümanları, (örneğin ge-
                        nelleme amacıyla) 560  tek bir olayı işaret edenler ve bir analojiyle ilgili
                        olanlar olmak üzere ikiye ayırır. 561

                            Ayrışma, bir birleşmeyle oluşturulan bağları parçalamaktan daha
                        fazlasıdır. Ayrıştırmayla argümantasyonlarda kullanılan kavramlar alt
                                             562
                        ayrımlarla değiştirilir.  Böylece tamamen yeni çözümler mümkün



                        554  Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 252.
                        555   Bu kavramlar için bkz. yukarıda S. 114 vd.
                        556  Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 255.
                        557   Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 259.
                        558   Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 306.
                        559   Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 354.
                        560  Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 471 vd.
                        561  Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 499 vd.
                        562  Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 550 vd.

                                                                                        193
   190   191   192   193   194   195   196   197   198   199   200