Page 225 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 225

GENEL BİR RASYONEL PRATİK SÖYLEM TEORİSİ ÖNERİSİ

                        Perelman’ın atalet ilkesi, bir konudaki görüş veya pratiğin bir kez kabul
                                                                                 53
                        edildikten sonra sebepsiz yere terk edilmemesini talep eder.
                            Singer tarafından talep edilen argümantasyon yükünün dağıtımı,
                        gerekçelendirme kuralı (2) ile birlikte evrenselleştirilebilirlik ilkesi
                        (1.3’)’den ortaya çıkar. Her kim A’ya B’den farklı muamele etmek is-
                        terse, (bu kişi [1.3’]’ü şart koştuğu sürece) önemli bir farkın bulundu-
                        ğunu iddia etmiş sayılır. Kişi bu iddiasını gerekçelendirmek zorundadır.
                        Böylece şu kural geçerlidir:

                            (3.1)  Her kim bir A kişisine bir B kişisinden farklı muamele etmek
                                                                                       54
                                  isterse, bu davranışını gerekçelendirmekle yükümlüdür.
                            (3.1)’in bir diğer gerekçesi de ussal kurallara göre herkesin eşit ol-
                        duğu ve dolayısıyla bu durumdan sapmak için haklı nedenlerin öne sü-
                                                                                        55
                        rülmesi gerektiğidir. Ussal kurallar bir eşitlik karinesi oluştururlar.
                            Mantığın diyalojik olarak bir inşasının yeterli olup olmadığı bu
                        araştırmada tartışılmayacaktır. Mantık kurallarının tartışmaya özgü en
                        katı yükümlülükleri dayattığının bariz olduğuna özellikle işaret edilme-
                        lidir. Her kim “p → q” iddiasında bulunur ve muhatabı da “¬q” iddia-
                        sında bulunursa, bu kişi ya “¬p” iddiasını kabul etmeli ya “¬q” iddiasını
                        çürütmeli ya da “p → q” iddiasından vazgeçmelidir.
                            Perelman’ın atalet ilkesi de ayrıca büyük önem taşımaktadır. Eğer
                        bir konuşmacı bir şey iddia ederse, tartışma ortaklarının da (2)’ye göre
                        gerekçe talep etme hakkı vardır. Öte yandan, konuşmacılar toplulu-
                        ğunca doğru veya geçerli varsayılan, ancak özel olarak ileri sürülmeyen





                        53    Ch. Perelman / L. Olbrechts-Tyteca, La nouvelle rhétorique, S. 142. Bkz. yuka-
                            rıda S. 198 vd.
                        54  Anayasal  eşitlik ilkesinin “pragmatik içeriğinin” çok benzer bir yorumu için bkz.
                            A. Podlech, a.g.e., S. 89.
                        55    Bu konuda bkz. J. Rawls, Justice as Fairness, in: The Philosophical Review 67
                            (1958), S. 166: “Hukuk sistemlerince ve diğer uygulamalarca yapılan ayrımların
                            ve sınıflandırmaların kişilerin doğuştan gelen ve eşit olan özgürlüklerini ihlal et-
                            mesi, bu ayrımlara ve sınıflandırmalara karşı olmayı gerektirir.”

                                                                                        223
   220   221   222   223   224   225   226   227   228   229   230