Page 293 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

HUKUKİ ARGÜMANTASYON TEORİSİ

geçerli değildir. Dolayısıyla, bir önermenin dogmatik olarak kabul edi-
lip edilmemesi, büyük ölçüde hukukçuların mevcut kanaatlerine bağlı
124
kalmaktadır. Bahsedilecek olan son iki dogmatik önerme sınıfı için
de bu geçerlidir.

(4) Dogmatik önermelerin bir diğer kategorisi, münferit normların
veya norm gruplarının kurulmalarına, ortadan kaldırılmalarına veya
sürdürülmelerine hizmet eden durumların betimlenmesiyle ve ayırt
edilmesinden bu tür durumlar arasındaki öncelik ilişkilerinin belirlen-
125
mesinden oluşur.
(5) Son grup ise ilkelerin ifade edilmelerinden oluşur. İlkeler o ka-
dar yüksek bir genellik düzeyine sahip normatif ifadelerdir ki, kural ola-
rak, başka normatif öncüller eklenmeden uygulanamazlar ve genellikle
126
başka ilkelerle sınırlandırılırlar. Normatif ifadeler olarak değil, aynı
zamanda uygulandıkları durumların betimlemeleri olarak da tartışmaya
127
dahil edilebilirler.
Dogmatik önermelerin sınıflandırılması henüz dogmatik bir teori
değildir. Öte yandan böyle bir teori, dogmatiğin dilsel bir faaliyet oldu-
ğunu gözden kaçırmak istemiyorsa, dogmatik dili analiz etmelidir.
Böyle bir analize yönelik ilk adım, az önce yapılana benzer bir sınıflan-
dırma yapmak olacaktır.

Dogmatik bir teorinin diğer bileşenleri; dogmatik önermelerin ge-
rekçelendirmelerdeki kullanımının analizi, dogmatik önermelerin ge-
rekçelendirilmesinin ve sınanmasının araştırılması ile dogmatiğin işle-
vine ilişkin teoridir. Böylece nitelikli bir dogmatik teorisi kendi içinde

124 “Dogmatik argümantasyonun meşruluğunun sınırları, tutarlı bir metodolojiden
ziyade dogmatiği destekleyen toplumsal alt tabaka tarafından, yani özel bir eği-
timden geçmiş, profesyonelleşmiş bir hukukçu profili beklentisiyle ve hoşgörü-
süyle belirlenir” (R. Dreier, Zur Problematik und Situation der Verfassungsinter-
pretation, in: R. Dreier / Fr. Schwegmann, Probleme der Verfassungsinterpreta-
tion, Baden-Baden 1976, S. 21.).
125 R. Dreier, a.g.e., S. 35.
126 İlke kavramına ilişkin olarak bkz. yukarıda S. 273.
127 Bkz. yukarıda S. vd. 272 vd.

291