Page 56 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 56

1.5 Hukuki Bilgi?                                                    37

                              p’yi savunuyorum.” tuhaf bir ifadedir. Bir yalancı bile başkalarını söylediklerinin
                              doğruluğuna inandırabileceğini ümit eder; aksi takdirde yalan söylemesinin an-
                              lamı kalmayacaktır.
                            b.  Yine de hukuki muhakeme yapan kişiler, çoğu zaman, uyumsuz değer yargıları-
                              nın ve normların, mutlak şekilde haklı olmasa da mümkün ve makbul olabilece-
                              ğini  kabul  ederler.  Hukuki  muhakeme,  bu  açıdan  pratik  tavsiyelerle  benzerlik
                              göstermektedir. Peter (“iklim sıcak ve gece hayatı heyecan verici olduğu için”)
                              Las Palmas’ta, John ise (“avlanmaya ve balık tutmaya gidilebileceği için”) Alas-
                              ka’da  tatil  yapmayı  önerdiğinde,  bir  tarafın,  diğer  tarafın  yanlış  olduğunu  var-
                              saymasına gerek yoktur. Sadece birinin diğerinden farklı bir zevke sahip olduğu-
                              nu düşünülebilir.
                         2.  Hukuki muhakeme, iki farklı (ve tercihen ayırt edilebilir) bileşenin kendine özgü bir
                            şekilde  bir  araya  gelmesinden  oluşur.  Bu  bileşenlerden  ilki,  hukuk  kaynaklarının,
                            yerleşik değerlendirmelerin, geleneksel hukuki muhakeme normlarının vb. bir tanım-
                            lamasıdır. İkincisi ise, kişiye bu kaynakları, değerlendirmeleri ve normları takip edip
                            etmeyeceğini  söyleyen  değer  yargılarının  sürekli  olarak  oluşturulmasıdır.  Bu  bile-
                            şenlerden ilki tek başına yeterli değildir. Yukarıdaki bölüm 1.5.2’de her iki bileşenin
                            de hukuki yorumlayıcı ifadelerin anlamını ve gerekçesini etkilediğini savundum. Bir
                            örnek daha vermek istiyorum. Yürürlükten kaldırılması 1969 yılını bulan eski İsveç
                            Anayasası’nın 4. maddesinde [Yönetim Şekli (Regeringsformen)], “Kral, krallığı tek
                            başına yönetme hakkına sahiptir” hükmü bulunmaktaydı. Ancak fiilen “Meclise kar-
                            şı sorumlu olan Hükûmet, yürütme yetkisine sahiptir” normu uygulanmaktaydı. Bu-
                            rada “Kral” sözcüğü “Meclise karşı sorumlu olan Hükûmet” şeklinde, “krallığı tek
                            başına  yönetme  hakkı”  ifadesi  ise  “yürütme  yetkisi”  anlamında  okunabilir miydi?
                            Yine de hukuki muhakemenin gerekçelendirilmesi beklenmektedir.

                            Asıl sorun, bu bağlamda “gerekçelendirilmiş” sözcüğünün ne anlama geldiğidir. Hu-
                         kuki muhakeme, bize sadece ve sadece hukuk bilgisi sunuyorsa, gerekçelendirilmiş olur
                         mu? Bu bilgi, yasalara ve diğer hukuk kaynaklarına yönelik bilgi ile aynı mıdır?
                            Gerekçelendirilmiş hukuki muhakemenin bize bir tür bilgi sunduğu varsayımı, ciddi
                         bir soruna yol açmaktadır. Aşağıdaki şema, bu sorunu sergilemektedir:

                         hukuki  muhakeme  yapan      hukuk  kaynakları  ve      yürürlükteki   hukuk
                         kişi tarafından onaylanan   VE   yerleşik   muhakeme   ŞUNU   veya  hukuk  kaynakla-
                         veya  oluşturulan,  kişinin   normları;   toplumda   VERİR:   rının  yargısal  anlamı
                         “kendi”   normları   ve   yerleşik değer yargıları   hakkında bilgi
                         değer yargıları
                         Bu,  bir  mesele  ortaya  çıkarmaktadır.  Hukuki  yorumlayıcı  ifadeler,  şayet  varsa,  bize
                         hangi anlamda bilgi verebilir? Kuramsal bir önermenin bize bilgi verdiğini söylemek,
                         onun  doğru  olduğunu  söylemekle  aynı  şeydir.  Bu  durumda,  hukuki  yorumlayıcı  bir
                         ifade, pratik bir ifade olarak görülse ve bir norm veya bir değer yargısı içeren bir dizi
                         öncül tarafından bir anlamda gerekçelendirilebilse dahi doğru olabilir mi? En nihayetin-
                         de kişinin duygularına dayanan pratik ifadelerin (yukarıdaki bölüm 2.4.5 ile karşılaştı-
                         rın) hukukla ilgili doğru bilgiyi nasıl verebileceğini görmek zordur. Veyahut hukuki bir
                         yorumlayıcı ifade başka bir anlamda gerekçelendirilebilir mi? Bunun için kişinin hukuki
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61