Page 189 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 189

BAŞLICA PRATİK SÖYLEM TEORİLERİ

                        oditoryum, evrensel oditoryum (auditoire universel)’dur. Evrensel odi-
                        toryumun onayı, argümantasyonun rasyonelliği ve nesnelliği için bir
                                523
                        kriterdir.
                            Evrensel oditoryum kavramı bazı sorunları da beraberinde getirir.
                        Habermas gibi, Perelman da herkesin rızasının asla alınamayacağını be-
                        lirtmek zorundadır. Evrensel bir oditoryuma hitap eden bir kişi, genel-
                        likle kendisine kulak veren tüm varlıkların onun argümanlarını dikkate
                        alacağını varsaymaz. Daha da azını, yani, herkesin onunla aynı fikirde
                        olacağını umabilir. Fakat bu kişi, kendisinin argümanlarının bilinmesi
                        ve anlaşılması  halinde, onun tezlerinin de onaylanacağını varsayar.
                        “L’accord d’un auditoire universel n’est donc pas une question de fait,
                        mais de droit.” 524

                            Oditoryumun ideal karakteri ona çok az zorluk getirir. Daha so-
                        runlu olan, Perelman’ın bu ideal oditoryumun bir araya gelmesinin bi-













                        523   Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 40. Evrensel oditoryumun onay-
                            laması, yani rasyonellik ve nesnellik, Perelman’a göre filozofun öncelikli hede-
                            fidir. Hâkim ve kanun koyucu ise kararlarını yalnızca kendilerini atayan veya
                            seçen toplumun isteklerine ve kanaatlerine dayandırmalıdır. (Ch. Perelman, Fünf
                            Vorlesungen über die Gerechtigkeit, S. 146, S. 149.) Bu, iki nedenden dolayı
                            ikna edici değildir. Hâkim de bir yandan kendisine tanınan takdir yetkisi kapsa-
                            mında ussal bir çözüm için çaba sarf eder. Diğer yandan, daha sonra gösterileceği
                            üzere, filozof da argümantasyonunda dinleyicilerinin belirli görüşleriyle bağlantı
                            kurmak zorundadır. Ancak bu sorunun burada tartışılmasına gerek yoktur. Çünkü
                            burada öncelikle genel bir pratik argümantasyon teorisiyle ilgilenilmektedir. Bu,
                            hukuki söylemin ne ölçüde doğruluk iddiasına tabi olduğu sorusu tartışılırken
                            tekrar ele alınacaktır.
                        524   Ch.  Perelman / L.  Olbrechts-Tyteca, a.g.e., S. 41; ayrıca bkz. Ch.  Perelman / L.
                            Olbrechts-Tyteca, Act and Person in Argument, S. 252: “Elbette, evrensel odi-
                            toryum asla gerçekten var olmaz. Evrensel oditoryum, ona atıfta bulunan kişinin
                            zihinsel bir ürünü, ideal bir oditoryumudur.”

                                                                                        187
   184   185   186   187   188   189   190   191   192   193   194