Page 32 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

HUKUKİ ARGÜMANTASYON TEORİSİ

34
kayıtsız kalamayacağını da belirtmek gerekir. Aynı şekilde, sayısız
hukukçu neslini aşmış olan bir tartışma sürecinin ürünleri de çoğun-
lukla kolayca göz ardı edilemez. Bunun, kişinin kendi görüşleri ile
adına hukuku uyguladığı kişilerin veya uzun zamandan beri hukuki me-
seleleri tartışan kişilerin görüşleri arasında söz konusu olan bir tercih
olmadığı açıktır. Tersine, bir yandan yaygın kanaatlerin ve önceki hu-
kuki tartışmaların sonuçlarının dikkate alınmasına izin veren, diğer
yandan da doğruluk kriterlerine alan açan bir model zorunludur. Burada
ileri sürülen teori, diğer hususların yanı sıra, böyle bir model ortaya
koyma iddiasındadır.

35
“Hukuk düzenine içkin değerler ağı” na veya “hukuk düzeninin
36
bütünsel anlamı” na başvurmak, yaygın görüşlere atıfta bulunmaktan
daha elverişlidir. Bu, noksan olduğu kadar doğrudur da. Hukuk düzenin
değerler ağı, karar vericiyi belirli bir değere götüren sabit bir ölçü ol-
madığından noksandır. Farklı normlar, çok çeşitli ve çoğunlukla birbir-
lerinden farklılaşan değerlendirme bakış açılarının kristalleşmesidir.
Muhtemelen hiçbir ilke mutlak olarak gerçekleştirilemez. Dahası, bir
normun hangi değerlerin ifadesi olarak anlaşılması gerektiği bile çoğu
zaman açık değildir. Bu, farklı değerlendirme bakış açılarına özgü ağır-
lığın yeniden tayin edilmesi gerektiği anlamına gelir.

Eğer bu nedenlerle hukuki karar hukuk düzeninin değerler ağına
kesin olarak dayandırılamıyorsa, anayasada veya diğer kanunlarda for-
müle edilen ya da pek çok normda ve kararda ifadesini bulan değerlen-
dirme bakış açılarının verilecek hukuki karar bakımından önem taşıya-

34 Bkz. R. Zippelius, a.g.e., S. 21: “Demokrasi düşüncesi, mümkün olduğunca çok
sayıda kişinin toplumsal düzen kalıplarının belirlenmesine katılması gerektiğini
ve toplumun bir temsilcisi olarak yargıcın toplumda hâkim olan görüşleri takip
etmesi gerektiğini savunur.”
35 Fr. Wieacker, Zur Topikdiskussion in der zeitgenössischen deutschen Rechtswis-
senschaft, S. 408; aynı şekilde Fr. Wieacker, Über strengere und unstrenge Ver-
fahren der Rechtsfindung, in: Festschrift für W. Weber, Berlin 1974, S. 439.
36 K. Larenz, Methodenlehre der Rechtswissenschaft, S. 420.

30