Page 42 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

HUKUKİ ARGÜMANTASYON TEORİSİ

Bu soruya cevap verebilmek için “topik” ile ne kastedildiğini bil-
53
54
mek gerekir. Otte’yi takip edersek topik kabaca şu üç şey olarak an-
laşılabilir: (1) bir öncül arama tekniği, (2) öncüllerin oluşturulmasına
ilişkin bir teori ve (3) bu öncüllerin hukuki gerekçelendirmedeki kulla-
nımına ilişkin bir teori.

Öncülleri arama tekniği olarak topik, olası tüm bakış açılarını araş-
55
tırmayı önerir. Topoi katalogları bu noktada yardımcı olabilir. Struck,
muhtemelen eleştirel bir niyetle de olsa, atmış dört topoi’den oluşan
böyle bir katalog derlemeye çalışmıştır. İçerisinde “Lex posterior
57
58
56
derogat legi priori” , “İmkânsız olan talep edilemez” ve “amaç”
gibi birbirinden farklı şeyler vardır. Bu tür derlemelerin sezgisel değe-
59
rinden bile şüphe edilmeli mi? Bu çalışmada hiçbir şekilde buna ben-
zer bir girişimde bulunulmamıştır.
Daha da ilginci, topikin öncüllerin oluşumuna ilişkin olduğu görüş-
tür. Topikle tartışan kişi, bir taraftan doğruluğu kanıtlanmamış, diğer
60
taraftan keyfi olarak belirlenmemiş önermelerden, ένδοξα ’dan, yani
muhtemel, makul fikirlere dayanan, genel kabul görmüş veya muhtemel
61
önermelerden yola çıkar. Bu, doğru bir noktaya işaret etse de yanlış

53 “Topik” ile ilgili geniş literatürden, bkz. Theorie der Rechtsgewinnung, S. 114-
153; G. Otte, Zwanzig Jahre Topik-Diskussion: Ertrag und Aufgaben, in: Rechts-
theorie 1 (1970), S. 183vd.; Fr. Wieacker, Zur Topikdiskussion in der zeitgenös-
sischen deutschen Rechtswissenschaft, in: Xenion, Festschrift f. P. J. Zepos,
Athen 1973, S. 391 vd.; A. Bokeloh, Der Beitrag der Topik zur Rechtsgewin-
nung, Diss. Göttingen 1973.
54 G. Otte, Zwanzig Jahre Topix-Diskussion, S. 184.
55 Th. Viehweg, a.g.e., S. 35.
56 G. Struck, Topische Jurisprudenz, Frankfurt a. M. 1971, S. 20.
57 Struck, a.g.e., S. 33.
58 Struck, a.g.e., S. 34.
59 Bkz. G. Otte, a.g.e., S. 187.
60 Bkz. Aristoteles, Topik 100 b.
61 “ένδοξα”nın çevirileri farklılık göstermektedir. Rolfes “muhtemel” ifadesini kul-
lanır (Aristoteles, Topik, Çev.: E. Rolfes, Leipzig 1922, S. 1). Viehweg ise “ma-
kul fikirlere dayalı” ifadesini tercih eder (Viehweg, a.g.e., S. 21). Kriele, İngi-
lizce çevirilere atıfla “genel kabul görmüş görüşleri” çok uygun bulur (M. Kriele,
Theorie der Rechtsgewinnung, S. 135). Wieacker “muhtemel”i serbest ama yine

40