Page 45 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

G İ R İ Ş

uyulması bu tür tartışmalarda en azından talep edilir. Struck bu tür bir-
71
kaç kuralların ipuçlarını verir. Ancak bu kurallar kanun, dogmatik ve
emsal kararların işlevi hakkında hiçbir şeyi içermediğinden zaten ye-
terli değildir.

Belki de burada çizilen topik resmi çok olumsuz. Bu araştırmanın,
hukuki topikin amaçlarını belli bir anlamda tartışmaya açtığı hiç ol-
72
mazsa dile getirilebilir. İşte tam da bu, hukuki topikin eksikliklerinin
tüm kesinliğiyle ortaya konmasını zorunlu kılmaktadır. Bir hukuki ar-
gümantasyon teorisi, bu eksikliklerden kaçınıp kaçınamayacağını ve ne
ölçüde kaçınabileceğini ölçüp biçmelidir. Tekrar etmek gerekirse bu
eksiklikler; kanunun, dogmatiğin ve emsal kararların öneminin azım-
sanmasından, argümanların derin yapısına yeterince nüfuz edilmeme-
sinden ve tartışma kavramına yeterince açıklık getirilmemesinden kay-
naklanmaktadır.

Topikin zorunlu gerekçelendirmelerin mümkün olmadığı durum-
larda dahi irrasyonel kararlara alan açmaması gerektiği yönündeki teze
ve ussal gerekçelendirme kavramının rasyonel tartışma kavramıyla sıkı
sıkıya bağlı olduğu düşüncesine kesinlikle sadık kalınmalıdır.

4. Güncel Metot Tartışmalarında Rasyonel Hukuki Bir
Argümantasyon Teorisinin Gerekliliğine Dair Görüşler
Burada önerilen hukuki argümantasyon teorisi, hukuk metodolojisi
literatüründe bulunabilecek çok sayıdaki bilginin geliştirilmesi olarak

71 G. Struck, a.g.e., S. 99 vd.
72 Özellikle Viehweg’in şekli topik tezine ilişkindir. Şekli bir topikin konusu, dilin
pragmatik kuralları olmalıdır. Morris’in meşhur ayrımını izleyen Viehweg,
“pragmatik”ten gösterge, konuşmacı ve durum arasındaki ilişkinin teorisini anlar
(bkz. Ch. W. Morris, Foundations of the Theory of Signs, in: International En-
cyclopedia of Unified Science, Vol. 1, No. 2, S. 1 vd., Chicago 1938). Viehweg
burada modern mantıksal dil felsefine ve ahlak felsefine özgü incelemelere atıfta
bulunmaktadır (Th. Viehweg, Topik und Jurisprudenz, 5. Aufl. S. 111 vd.). Bu
çalışmada bu atıflara yer verilmiştir.

43